Αν και μεγάλες αποστάσεις χωρίζουν το κέντρο της πόλης της Κορυτσάς με τα αγροτικά περίχωρα τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Αλβανία μια επίσκεψη σε αυτή τη μοναδική διασυνοριακή περιοχή δεν θα είναι πλήρης χωρίς μια βόλτα μέσα από την πόλη της Κορυτσάς και την εμπειρία των πολιτιστικών στοιχείων της ευρύτερης περιοχή της ελληνικής επικράτειας.
Μουσειακή Κληρονομιά- ΜuseaRoutes
Συσσωρευμένα πολιτισμικά πλούτη καθιστούν την Κορυτσά κομβικό σημείο για διαρκή διάλογο ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, καθώς και για διαφορετικούς πολιτισμούς με κοινό παρελθόν. Μέσω της εφαρμογής της βιοτουριστικής δράσης ‘Μusea Routes - Βαλκανικοί διάλογοι’, η Κορυτσά έχει τη δυνατότητα να εξελιχθεί σε τόπο εκμάθησης και ανακάλυψης για εκατομμύρια επισκέπτες με κάθε είδους υπόβαθρο. Αυτό προϋποθέτει ενεργές τοπικές πολιτικές και διοργάνωση εκθέσεων, πάντα στο πλαίσιο της στενής συνεργασίας όλων των μουσείων στην Κορυτσά.
|
Μουσείο Μεσαιωνικής Τέχνης- -6,500 μεσαιωνικά και σύγχρονα εικονίσματα από τη Νότια Αλβανία -πάνω από 1,500 αντικείμενα (εκτίθενται 200 εικονίσματα και 50 μεταλλικά αντικείμενα) |
|
Αρχαιολογικό Μουσείο Κορυτσάς -1,200 Ελληνιστικά, Ρωμαϊκά και Παλαιο-Βυζαντινά εκθέματα από το 6000 π.Χ. έως το 600 μ.Χ. |
|
Μουσείο Ανατολίτικης Τέχνης -Συλλογή του Αλβανού-Αμερικανού DhimitërBoria (1903-1990) -Ανατολίτικα χαλιά, κεραμικά, κοσμήματα, κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα και έπιπλα από 17 χώρες της Ασιατικής ηπείρου -Θιβετιανό ύφασμα ‘tanka’ (θρησκευτική ζωγραφική σε ύφασμα με συνήθη απεικόνιση τον Βούδα ή βουδιστές ιερείς) -Ινδικά, Ινδουιστικά και Βουδιστικά αγάλματα -Ασημένιοι αστακοί και κοτόπουλα -Ινδονησιακές και ορισμένες Αφρικανικές μάσκες |
|
Μουσείο VangjushMio Πίνακες του Αλβανού ζωγράφου VangjushMio (1891-1957) |
Μουσείο Μεσαιωνικής Τέχνης
Το Μουσείο Μεσαιωνικής Τέχνης θεωρείται από τα κορυφαία μουσεία της Κορυτσάς με μία μοναδική συλλογή 6,500 μεσαιωνικών και σύγχρονων εικονισμάτων από τη Νότια Αλβανία και 1,500 ακόμη αντικειμένων εκ των οποίων εκτίθενται 200 εικονίσματα και 50 μεταλλικά αντικείμενα. Το Μουσείο Μεσαιωνικής Τέχνης, που ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1987, είναι ουσιαστικά η ανακαινισμένη Μητροπολιτική εκκλησία του ShënGjergj (Άγιος Γεώργιος) μία από τις πιο σημαντικές Ορθόδοξες εκκλησίες στην Κορυτσά. Φιλοξενεί εικονίσματα που χρονολογούνται από τον 14ο αιώνα, αλλά κυρίως εικονίσματα από τον 16ο έως τον 19ο αιώνα. Πολλά από αυτά προέρχονται από τη Μοσχόπολη, ένα από τα κυρίαρχα εικονογραφικά κέντρα στα Βαλκάνια κατά τον 17ο αιώνα.
Αρχαιολογικό Μουσείο Κορυτσάς
Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Κορυτσάς φιλοξενεί 1,200 Ελληνιστικά, Ρωμαϊκά και Παλαιο-Βυζαντινά αντικείμενα από το 6000 π.Χ. έως το 600 μ.Χ. Εκτός από τα φυλασσόμενα κειμήλια οι επισκέπτες θα γοητευτούν από τα κτίσματα της Οθωμανικής εποχής, που βρίσκονται γύρω από την πλακόστρωτη αυλή. Από τα πιο αξιοσημείωτα εκθέματα του μουσείου είναι ένα ψηφιδωτό δάπεδο Βυζαντινής εποχής και διάφοροι Ρωμαϊκοί τάφοι.
Μουσείο Ανατολίτικης Τέχνης Bratko
ΤοΜουσείο Ανατολίτικης Τέχνης Bratkο[1] στεγάζεται σε ένα ιδιαίτερο, φουτουριστικό κτίριο, που περιλαμβάνει την παραδοσιακή πύλη Ιαπωνικής τέχνης tori, τη σύγχρονη αρχιτεκτονική με γυαλί και τσιμεντένια μοτίβα κυμάτων. Το μουσείο άνοιξε τον Ιούνιο του 2003 και φιλοξενεί τη συλλογή έργων τέχνης του Αλβανού - Αμερικανού φωτογράφου DhimitërBoria (1903-1990), που περιλαμβάνει Ιαπωνικά κι Ανατολίτικα παραδοσιακά αντικείμενα. Υπήρξε το πρώτο Μουσείο Ανατολίτικης Τέχνης στα Βαλκάνια.Η έκθεση ξεκινά από το υπόγειο με ανατολίτικα χαλιά και συνεχίζεται έως τον επάνω όροφο με κεραμικά εκθέματα, κοσμήματα, υφάσματα και έπιπλα από 17 χώρες της Ασίας. Επίσης, φιλοξενούνται Θιβετιανά υφάσματα tanka, Ινδικά Ινδουιστικά και Βουδιστικά αγάλματα, ασημένιοι αστακοί και κοτόπουλα, Ινδονησιακές και κάποιες Αφρικανικές μάσκες.
Μουσείο VangjushMio
Ο ιμπρεσιονιστής ζωγράφος VangjushMio (1891-1957) κατά την 40-ετή καριέρα του δημιούργησε πάνω από 400 πίνακες και 300 σκίτσα. Ζωγράφιζε κυρίως Αλβανικά τοπία και πορτρέτα, καθώς επίσης και το τοπικό θέατρο. Στο μουσείο του Mio, οι επισκέπτες δύνανται να θαυμάσουν τα γεμάτα με τα καλύτερα έργα του δωμάτια. 60 από τους πίνακες του βρίσκονται στο Εθνικό Μουσείο Τυράννων. Χαρακτηριστικά, κρίνοντας από τους πίνακες του Mio, οι δρόμοι της Κορυτσάς και το περιβάλλον της έχουν μείνει αναλλοίωτα κατά το πέρασμα των τελευταίων δεκαετιών. Το Μουσείο στεγάζεται σε ένα μοναδικό παραδοσιακό κτίριο Οθωμανικής εποχής με σκαλιστούς ξύλινους σχηματισμούς και κάποιες ζωγραφισμένες οροφές αποτελώντας ένα πολιτιστικό κόσμημα της Αλβανικής ταυτότητας, άξιο επισκέψεως ακόμη και μόνο για την ομορφιά του.
Ιστορικά Μνημεία της Κορυτσάς
|
Νεκροταφείο των Ηρώων |
|
Το Γαλλικό νεκροταφείο Κοντά στο Πάρκο Rinia βρίσκεται το Γαλλικό στρατιωτικό νεκροταφείο, το οποίο αριθμεί 640 τάφους Γάλλων στρατιωτών πεσόντων στην Κορυτσά κατά τις συγκρούσεις του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. |
|
Το πρώτο σχολείο της Αλβανίας Έμβλημα της Αλβανικής εθνικής αφύπνισης από την Οθωμανική κυριαρχία, το πρώτο μη θρησκευτικό σχολείο λειτούργησε στην Κορυτσά στις 7 Μαρτίου του 1887. Πριν την εγκαθίδρυση του πρώτου σχολείου, η εκπαίδευση γινόταν από περιπλανόμενους δασκάλους. Η Κορυτσά αποτελούσε το ιδανικό μέρος για την ίδρυση του, δεδομένου ότι ήταν η μεγαλύτερη και ανεπτυγμένη πόλη της Αλβανίας με πολλαπλούς εμπορικούς συνδέσμους με τη Δυτική Ευρώπη και τις ΗΠΑ και ανοικτή στις ξένες επιρροές και αλλαγές. Το σχολείο συνέχισε να λειτουργεί μέχρι που το κτίριο μετετράπη σε μουσείο το 1960. Σημαντικά έγγραφα της ανάπτυξης της Αλβανικής εκπαίδευσης αποτελούν το πρώτο γραπτό αλβανικό κείμενο (γραμμένο από έναν Καθολικό ιερέα) και το πρώτο μαθητικό βιβλίο τα οποία εκτίθενται στις πρώην αίθουσες διδασκαλίας. Το Αλβανικό αλφάβητο δεν υπήρχε στα γραπτά ιστορικά δεδομένα και συλλαβιζόταν με ένα μείγμα Ελληνικών και Τουρκικών γραμμάτων, έως ότου το τρέχον αλφάβητο με τους 36 Λατινογενείς χαρακτήρες έγινε αποδεκτό το 1908. |
|
Το Παλιό Παζάρι της Κορυτσάς Το Παλιό Παζάρι της Κορυτσάς αποτελεί μια ξεχωριστή συλλογή αγορών με ιστορικές ρίζες που ανάγονται στις αρχές του 16ου αιώνα. Βρίσκεται στην καρδιά της πόλης και είναι ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα παζάρια της Βαλκανικής χερσονήσου γνωστό για την ιδιαίτερα πλούσια πολιτιστική κι αρχιτεκτονική κληρονομιά του. Το Παζάρι της Κορυτσάς έχει ανακηρυχθεί ως Πολιτιστικό Μνημείο (με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού της Αλβανίας, Αρ. 1886 ημ.10.06.1973, του Νόμου περί Πολιτιστικής Κληρονομιάς, Αρ.9048, ημ. 07.04.2003)[2]. Χαρακτηριστικά, το μεγαλύτερο μέρος του περιφερειακού εμπορίου λάμβανε χώρο στο Παζάρι της Κορυτσάς λόγω της στρατηγικής του τοποθεσίας στο κέντρο των Βαλκανίων με αποτέλεσμα την δυναμική οικονομική ανάπτυξη του από τον 18ο αιώνα. |
Θρησκευτικός Τουρισμός
Ορθόδοξος Καθεδρικός Ναός της Αναστάσεως
Ο Ορθόδοξος Καθεδρικός Ναός της Αναστάσεως αποτελεί το έμβλημα της Κορυτσάς. Ανοικοδομήθηκε το 1992 από τον Μητροπολίτη Αλβανίας Αναστάσιο, αφού ο προηγούμενος Καθεδρικός Ναός του Αγίου Γεωργίου καταστράφηκε ολοσχερώς από τις Κομμουνιστικές αρχές το 1968. Η εκκλησία, που φέρει ροζ αποχρώσεις, είναι η μεγαλύτερη στην Αλβανία και η δεύτερη μεγαλύτερη στα Βαλκάνια. Οι λάτρεις της τέχνης θα παρατηρήσουν το ηπίων τόνων λευκό εσωτερικό, ενώ το επιβλητικό ξυλόγλυπτο τέμπλο αιχμαλωτίζει το βλέμμα των περιηγητών.
Τζαμί Mirahor -Xhamia e Iljaz Bej Mirahorit
Το φημισμένο Τζαμί της Κορυτσάς χρονολογείται από το 1484, όντας το παλαιότερο στην Αλβανία. Ιδρύθηκε από τον IljazBeyMirahor. Ο μιναρές του κτιρίου καταστράφηκε από ένα σεισμό κι αποκαταστάθηκε πρόσφατα. Ενώ ο ναός είναι συνήθως κλειδωμένος, οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία μιας περιήγησης στο εσωτερικό με τις απεικονίσεις των ιερών πόλεων του Ισλάμ, Μεδίνα και Μέκκα, πριν και μετά την ώρα της προσευχής (ibid).
Περιήγηση στην Αρχιτεκτονική κληρονομιά της Κορυτσάς
Αρχιτεκτονικά στοιχεία της πόλης της Κορυτσάς αντανακλούν το πολυπολιτισμικό παρελθόν της προβάλλοντας ένα μείγμα ανατολίτικων χαρακτηριστικών και ίχνη Γαλλικής επιρροής στο σχέδιο πόλης και τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό. Η αστική δομή περιλαμβάνει επίσης νεοκλασικά αρχοντικά, ιταλικά μεσοπολεμικά κτίρια, γραφικές γειτονιές με λιθόστρωτους δρόμους συνοδευόμενους από λευκές μουριές. Τα ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά της έχουν πολλές δυνατότητες να ικανοποιήσουν την αναζήτηση για εναλλακτικούς ‘μυστικούς’ προορισμούς.
Ωστόσο, θα πρέπει να γίνουν μεγάλα βήματα για να προωθηθεί επαρκώς ο αρχιτεκτονικός τουρισμός. Για παράδειγμα, ένα υπέροχο νεοκλασικό κτίριο στο κέντρο της πόλης του οποίου η αξία παραμένει ανεκμετάλλευτη, διαθέτει εκτός από την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική δομή, και διασυνοριακή πολιτιστική αξία, καθώς ο διάσημος Έλληνας ποιητής Γεώργιος Σεφέρης έζησε εκεί κατά το 1936-1937 τελώντας χρέη Γενικού Προξένου της Ελλάδας.
Ο αρμονικός συνδυασμός μεταξύ της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και των μοντέρνων χαρακτηριστικών διαφαίνεται σε πολλά σημεία της πόλης. Από τις παρακάτω φωτογραφίες, αυτή στα αριστερά αντιπροσωπεύει ένα από τα καλύτερα παραδείγματα της πόλης επιδεικνύοντας ένα σπίτι με τυπική αρχιτεκτονική του τόπου από την περίοδο 1920-1930.[3]
Η Κορυτσά φημίζεται επίσης για τα σοκάκια της, με την ποικιλία πανέμορφων παλιών οικιών να ολοκληρώνει την εικόνα της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της. Οι οικίες με τον παραδοσιακό εκφορικό σύστημα δόμησης, έχουν πετρόκτιστο υπόγειο με ένα μικρό αριθμό ανοιγμάτων αρχικά κατασκευασμένου για αμυντικούς λόγους. Τα ανώτερα επίπεδα τους είναι συνήθως ξύλινα, ενώ μόνο το δεύτερο επίπεδο παρουσιάζει εκφορική δόμηση.
ΟΤύμβος Kamenica Tumulus
Ο αρχαιολογικός χώρος KamenicaTumulus (TumaeKamenicës) βρίσκεται 8χμ νότια της Κορυτσάς και αποτελεί έναν από τα πιο σημαντικά αρχαιολογικά αξιοθέατα στην Αλβανία. Πρόκειται για έναν μερικά ανεσκαμμένο προϊστορικό τύμβο με ένα αξιόλογο μικρό μουσείο[4].
Ο τύμβος χρονολογείται μεταξύ 13ου και 6ου αι. π.Χ. Ο ‘Μεγάλος Κύκλος’, που έχει ανασκαφεί (κάτωθι φώτο) γύρω από τον κεντρικό τύμβο, είναι το ‘μεγαλύτερο
μνημείο αυτού του είδους που έχει ανακαλυφθεί κι ερευνηθεί ως τώρα στη χώρα με ιστορία εφτά αιώνων περίπου’ (website). Με την επίσκεψη στο χώρο και το μουσείο του Τύμβου, ο επισκέπτης βιώνει την σπάνια προσέγγιση του πολιτισμού μιας προϊστορικής κοινότητας που διαβιούσε στην περιοχή αιώνες πριν.[5]
Ανάμεσα στα ταφικά οικοδομήματα υπάρχουν επίσης το πρώτο και το δεύτερο συγκρότημα μνημειακών κατασκευών, καθώς και το μη ανεσκαμμένο κομμάτι του χώρου/
Στα πλαίσια του Βιοτουρισμού και της τοπικής ανάπτυξης, ο αρχαιολογικός χώρος καλείται να αντιμετωπίσει τρεις κύριες προκλήσεις στο εγγύς μέλλον: α) την ολοκλήρωση των εργασιών διατήρησης των ταφικών οικοδομημάτων του τύμβου, β) τη δημιουργία σύγχρονου κέντρου για την προώθηση της αρχαιολογικής κληρονομιάς της περιοχής, γ) τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του.
Διάφορα έργα είναι υπό συζήτηση για τη βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής, όπως η κατασκευή ενός σύγχρονου μουσείου με σεβασμό στην αρχιτεκτονική του τύμβου και του φυσικού του περιβάλλοντος.
Εξαίρετο πρότυπο διπεπιστημονικότητας, ο αρχαιολογικός χώρος KamenicaTumulus εκτός από τουριστικό αξιοθέατο αποτελεί παράλληλα και μορφωτικό κέντρο. Το εκπαιδευτικό του πρόγραμμα ποικίλει και συμπεριλαμβάνει την οργάνωση ημερίδων για επισκέπτες και μορφωτικές δραστηριότητες για μαθητές και φοιτητές.
Αν και ως επί των πλείστων τοπικού χαρακτήρα, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα θα μπορούσε να εξελιχθεί σε πρότυπο διασυνοριακής εκπαίδευσης. Η εκπαίδευση είναι κύριος πυλώνας του Βιοτουρισμού, που απαιτεί την αποδοχή της τοπικής πολιτιστικής ταυτότητας, συνεχή επιμόρφωση κι ευαισθητοποίηση όλων ανά τον κόσμο πέραν του τοπικού πληθυσμού. Το προτεινόμενο εκπαιδευτικό πρόγραμμα θα πρέπει να εστιάσει σε περιβαλλοντικά, κοινωνικά και πολιτιστικά θέματα, που αποτελούν την κινητήρια δύναμη για την ανάπτυξη του Βιοτουρισμού. Πρωτοβουλίες βιο-εκπαίδευσης χρήζουν εφαρμογής σε όλα τα επίπεδα και αφορούν στην αντιμετώπιση ζητημάτων, όπως η αστικοποίηση και η ερήμωση των αγροτικών περιοχών, η διατήρηση και η ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς και η διαχείριση των πολιτιστικών πόρων.
Δήμος Πρεσπών, Ελλάδα
Άγιος Γερμανός: Ο Ναός του Αγίου Γερμανού στο ομώνυμο χωριό αποτελεί ένα από τα μνημεία κατατεθέντα της λεκάνης των Πρεσπών και ένα από τα καλύτερα διατηρημένα. Ήταν αφιερωμένος στον πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γερμανό (715-730μ.Χ.), ο οποίος, σύμφωνα με την τοπική παράδοση πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του εκεί. Αργότερα ανακηρύχθηκε σε τοπικό άγιο. Υπάρχει τοιχογραφία του πατριάρχη Γερμανού στη νότια είσοδο του ναού χρονολογούμενη μεταξύ του τέλους 12ου και αρχές 13ου αιώνα. Τον εσωτ&epsilon
